Op 14 juni 2012 gaf Linus Torvalds een presentatie aan het Aalto University Center for Entrepreneurship. Deze bijeenkomst is gefilmd en op Youtube te vinden. Hij vertel hier hoe hij ooit gestart is met Linux en tot welk een fenomeen het inmiddels is uitgegroeid. Het meest interessant vond ik zelf zijn opmerkingen over hoe hij het (Linux) project managed en hoe het georganiseerd is. Naar mijn stellige overtuiging kunnen we hier wel wat van leren.
“How hard can it be?”
Linus heeft van jongs af aan altijd zijn eigen software (tools) geschreven. Dit is zijn passie. Het kon op verschillende manier gemotiveerd zijn, of de hardware was niet ge-support of hij had niet voldoende geld om de juiste software te kopen. Telkens was het resultaat hetzelfde, hij maakte zijn eigen software. Tegen de tijd dat Linus aan de Universiteit van Helsinki studeerde was dit voor hem een tweede natuur geworden. Toen hij hier in aanraking met UNIX kwam en dit veel te duur bleek, besloot hij zijn eigen UNIX te schrijven.
Zoals hij zelf zegt, “How hard can it be?”.
Snel bleek dat dat naast enthousiaste gebruikers er ook commerciële mogelijkheden werden gezien. Byte Magazine bundelde voor een klein bedrag Linux (op floppy’s). Linus had bereikt wat hij wilde, UNIX was zeer laagdrempelig beschikbaar. De commerciële activiteiten van anderen stelde Linus in de gelegenheid zich te beperken tot datgene dat hij graag wilde, programmeren.
Volgens Linus is dit precies wat het ontwikkelen van Open Source software zo aantrekkelijk maakt. Iedereen heeft andere belangen en heeft zijn eigen interesses. Het Linux Open Source project geeft hiervoor ruimte en iedereen kan precies doen waarin hij goed is. Zo is Linus zelf geïnteresseerd in het optimaliseren van specifieke onderdelen in Linux (aansturing van hardware). De algemene opvatting in de IT industrie is echter dat je geen micro optimalisatie moet doen. Maar als dat nou precies is wat je leuk vind? Het resultaat is dat er buitengewoon goed geoptimaliseerde code in de Linux kernel te vinden is. Alle gebruikers profiteren daarvan.
De waarde van commercie
Linus is van mening dat alle commerciële activiteiten van anderen (bedrijven o.a.) hem in staat stellen zich te concentreren op het programmeerwerk dat hij leuk vindt. Bovendien is Linux daardoor een veel beter gebalanceerd product geworden. Q&A en user interfaces programmeren vindt Linus niet het leukste werk. En nu doen ander mensen (bedrijven) dat, geweldig!
Inmiddels richt Linus zich steeds meer op het managen van het proces rond de ontwikkeling van de Linux kernel. De organisatie hiervan functioneert als een piramide. Linus heeft een klein groepje vertrouwelingen van wie hij code accepteert. Zijn vertrouwelingen richten zich op een (sub-onder) deel van de kernel en organiseren dat precies op dezelfde wijze. Kern van deze organisatie is dat het is gebaseerd op wederzijds vertrouwen en dat kan alleen met een beperkte groep mensen. Deze manier van organiseren is zo ontstaan en blijkt juist te zijn. Er is verder geen (ander) management, logistiek of planning voor nodig.
Software development is geen gepland proces, maar gebaseerd op toeval. Zo is er enkele jaren geleden veel werk verricht om multi core systemen goed en efficient te laten functioneren. Destijds was daar behoefte aan omdat dit een belangrijk was bij grote main frame systemen. Inmiddels jaren verder, profiteren we daar van met onze smart phones die nu ook multi cores hebben. Dit was vooraf niet te plannen of te bedenken geweest.
“Nvidea, Fuck You!”
Ook op een ander punt doorbreekt Linus gevestigde opvattingen. Linus staat niet bekend om zijn beleefde en voorzichtige uitlatingen. Hij is van mening dat beleefd zijn niet helpt. De kans op miscommunicatie is veel te groot. Daarom is Linus direct en recht door zee ook wanneer hij mensen daarmee beledigd (zie bijvoorbeeld “Nvidea, fuck you!” op 50.02 minuten in de video).
De bovenstaande zaken laten me achter met de vraag of we deze lessen / methode van werken ook op andere gebieden kunnen toepassen. Eén succesvol project is nog geen bewijs dat het principe universeel toepasbaar is. Toch heb ik sterk het gevoel dat hier iets waardevols is ontdekt.
Voor iedereen die de video zelf wil bekijken, onderstaand is de link te vinden.
